WZORZEC RASY FCI - Standard Nr 335/09.02.2011
OWCZAREK ŚRODKOWOAZJATYCKI
(Sredneasiatskaya Ovcharka)
POCHODZENIE: Związek Radziecki (rejona Azji Centralnej)
PATRONAT: Rosja
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 13.10.2010
UŻYTKOWOŚĆ: Pies stróżujący
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do
bydła
Sekcja 2.2 Molosy typu górskiego
Bez prób pracy
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Owczarek środkowoazjatycki to jedna z najstarszych ras psów. Rozwijała się ona w drodze naturalnej selekcji ponad 4 tysiące lat, na rozległym obszarze rozciągającym się od Morza Kaspijskiego do Chin i od południowego. Uralu po Afganistan. Owczarki środkowoazjatyckie są potomkami najstarszych tybetańskich psów stróżujących, pochodzących od tybetańskiego mastifa: były wykorzystywane głównie do pilnowania stad, obejścia i karawan. Ostra selekcja naturalna spowodowana przez trudne warunki życia i nieustającą walkę z drapieżnikami wpłynęła zarówno na wygląd, jak i na charakter tych psów - są one silne, nieustraszone, i nie trwonią na próżno energii. W rejonie swojego pierwotnego występowania owczarki środkowoazjatyckie wykorzystywane były do pilnowania stad i stróżowania. Praca hodowlana nad tą rasą rozpoczęła się w byłym Związku Radzieckim w latach trzydziestych zeszłego wieku.
WRAŻENIE OGÓLNE: Owczarek środkowoazjatycki jest psem rosłym i harmonijnie zbudowanym, nieznacznie wydłużonym (ale nie długim i nie krótkim. Tułów krzepki, dobrze umięsniony, szeroki i głęboki, mięśnie nie są wyraźnie zarysowane. Wyraźny dymorfizm płciowy - samce są bardziej potężne i odważne od suk, mają większą głowę i wyraźniej zaznaczony kłąb. Mocny, z masywnym kośccem i umięśnieniem. Owczarki środkowoazjatyckie osiągają dojrzałość około 3 roku życia.
WAŻNE PROPORCJE: Długość tułowia nie jest tylko nieznacznie większa od wysokości w kłębie. Pożądany duży wzrost, ale ważniejsze jest zachowanie właściwych proporcji. Odległość od podłoża do łokcia wynosi 50-52% wysokości w kłębie. Długość kufy wynosi mniej jak 1/2 długości głowy, ale więcej jak 1/3.
ZACHOWANIE / TEMPERAMENT: Pewny siebie, zrównoważony, dumny i niezależyny. Psy są bardzo odważne, charakteryzują się dużą zdolnością do pracy, wytrzymałością i naturalnym instynktemterytorialnym. Charakterystyczną cechą jest brak lęku wobec dużych drapieżników.
GŁOWA: Masywna, proporcjonalna do całości. Jej kształt jest zbliżony do prostokąta, zarówno przy oglądaniu z góry jak i z boku.
MÓZGOCZASZKA: Głęboka, płaska i długa. Czoło płaskie, guz potyliczny wydatny, ale ze względu na mocno rozwinięte mięśnie słabo widoczny. Łuki nadoczodołowe umiarkowanie zaznaczone.
STOP: Umiarkowany
TRZEWIOCZASZKA:
NOS: Duży, dobrze rozwinięty, ale nie wystający poza obrys kufy. Czarny, ale u psów białych i płowych może być jaśniejszy.
KUFA: Średniej długości, tępa, oglądana z góry i z boku jest niemal prostokątna, tylko nieznacznie zwęża się w kierunku nosa, głęboka, pojemna, dobrze wypełniona pod oczami. Grzbiet nosa szeroki, prosty, niekiedy nieznacznie opadający. Wyraźny podbródek.
WARGI: Grube, przy zamkniętym pysku górna ściśle zakrywa dolną. Pożądana pełna, czarna pigmentacja warg.
UZĘBIENIE: Szczęki mocne i szerokie, zęby duże, białe, rozstawione blisko siebie, w liczbie 42. Siekacze w jednej linii. Zgryz nożycowy, ale dopuszczalny także cęgowy i odwrócony nożycowy. Kły szeroko rozstawione. Uszkodzenia zębów, o ile nie zmieniają zgryzu, są bez znaczenia.
POLICZKI: Kości policzkowe długie, dobrze rozwinięte, ale nie aż tak, aby zmieniały prostokątny obrys głowy.
OCZY: Średniej wielkości, umiarkowanie głęboko osadzone, owalne, szeroko rozstawione, spojrzenie skierowane na wprost. Barwa oka od ciemno brązowej do orzechowej, pożądana ciemna. Powieki grube, pożądane, aby dolna nie była zbyt luźna. Trzecia powieka niewidoczna. Bez względu na maść powieki powinny być czarne, pożądana pełna pigmentacja.
USZY: Średniej wielkości, trójkątne, grube, nisko osadzone, wiszące. Niższa krawędź nasady ucha na wysokości oka, lub nieco niżej. Krótkie cięcie uszu praktykowane w kraju pochodzenia i tam, gdzie nie jest to zabronione.
SZYJA: Średniej długości, bardzo mocna na przekroju owalna, dobrze umięśniona, nisko osadzona. Podgardle jest charakterystyczną cechą rasy.
TUŁÓW:
LINIA GÓRNA: Harmonijna, mocna, w postawie musi zachowywać typowy przebieg.
KŁĄB: Wyraźny, zwłaszcza u samców, umięśniony, długi i wysoki, z wyraźnym przejściem do grzbietu.
GRZBIET: Prosty, szeroki, dobrze umięśniony, długość samego grzbietu wynosi około 1/2 odległości od kłębu u nasady ogona.
LĘDŹWIE: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.
ZAD: Średniej długości, szeroki, dobrze umięśniony, lekko opadający do nasady ogona. Wysokość w kłębie o 1-2cm większa od wysokości w zadzie.
KLATKA PIERSIOWA: Głęboka, długa, szeroka i dobrze rozbudowana, rozszerzająca się ku tyłowi. Żebra rzekome długie. Dołem sięga łokcia lub nieco poniżej. Przedpiersie trochę zaznaczone na wysokości stawu barkowego.
BRUCH I LINIA DOLNA: Brzuch umiarkowanie podciągnięty.
OGON: Gruby u nasady i dość wysoko osadzony, w naturalnej postaci szablasty lub luźno zakręcony na ostatniej jednej trzeciej długości. Przy pobudzeniu wznosi się na wysokość grzbietu lub trochę wyżej, w spoczynku obwisły. W kraju pochodzenia i tam, gdzie nie jest to zabronione cięty. To czy ogon jest cięty czy nie nie ma wpływu na ocenę.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: Proste, o mocnym kośccu, oglądane z przodu równoległe i niezbyt blisko siebie ustawione. Przedramiona, oglądane z boku, proste.
Łopatka: Długa, skośnie ustawiona, kąt w stawie barkowym około 100 stopni. Dobrze umięsniona.
Ramię: Ukośne, długie i mocne.
Łokcie: Przylegające, nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz.
Przedramię: Proste, długie na przekroju owalne, o bardzo mocnym kośccu.
Śródręcze: Średniej długości, szerokie, mocne i pionowe.
Łapy: Duże, zaokrąglone, palce wysklepione, opuszki duże i grube, pazury dowolnej barwy.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: Oglądane z tyłu są proste i ustawione równolegle, nieco szerzej od przednich.
Udo: Szerokie, mocno umięśnione, średniej długości.
Kolano: Nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz, umiarkowanie kątowane.
Podudzie: Niemal tej samej długości co udo.
Śródstopie: Bardzo mocne, średniej długości, pionowe, bez wilczych pazurów.
Łapy: Duże, zaokrąglone, palce wysklepione, opuszki duże i grube, pazury dowolnej barwy.
CHODY: Harmonijne i elastyczne. W kłusie swobodny wykrok kończyn przednich i mocna akcja tylnych. Grzbiet w ruchu prosty, wszystkie stawy pracują bez wysiłku. Kątowanie kończyn jest głębsze w ruchu niż w postawie.
SKÓRA: Gruba, na tyle elastyczna i luźna, aby ochraniała przed zranieniem w walkach z drapieżnikami.
WIELKOŚĆ I WAGA:
Wysokość w kłębie:
Psy: nie mniej jak 70 cm
Suki: nie mniej jak 65 cm
Pożądana duża, ale nie kosztem proporcjonalnej budowy.
Waga:
Psy: nie mniej jak 50 kg
Suki: nie mniej jak 40 kg
WADY: Wszelkie odstępstwa od wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa.
Nieznaczne odstępstwa od typu rasowego.w samczym typie.ągła czaszka, wąska kufa i żuchwa, mały nos.osadzone skośnie lub blisko siebie, obwisłe powieki.wysoko osadzone.cienkie lub luźno wiszące.lub trochę zbyt krótki zad.ąski front.kątowanie tyłu.łaskie łapy i długie palce.przodu wysoka (hackney), ruch trochę niezbalansowany.krótka sierść.
WADY DUŻE:
Nerwowość.odstępstwa od typu rasowego i konstytucji.żność, lekki kościec, słabe umięśnienie.jasne lub wyłupiaste.linia górna.wyraźnie wyższy od kłębu.wąski, krótki i ścięty.z natury krótki lub zdeformowany.długie lub miękkie śródręcze.ńczyny tylne mocno podstawione pod tułów.mniejszy o 2 cm od minimalnego.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Agresja lub wyraźna lękliwość.żdy pies, zdradzający wyraźne deformacje budowy lub zaburzenia charakteru powinien być zdyskwalifikowany.ść, strachliwość.łozgryz lub wyraźny przodozgryz.w suczym typie.różnobarwne, niebieskie lub zielone, zezźne stawy.ść płowa z wyraźnym czarnym płaszczem.ść kędzierzawa lub miekka.chody.
N.B.: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.
FCI-St. Nr 335/17.05.1993